دربارۀ کتاب:  هويت و پيشينة تاريخي، پويايي، زيبايي و درخشش افول‌ناپذير شهر اصفهان و مواريث ارزشمند هنري و فرهنگي اين شهر در دوران‌هاي مختلف، راز ماندگاري و جاودانگي آن در گذرگاه تاريخ است؛ شهري که در سه دوره پايتخت ايران زمين بود و امروزه بناهايي ارزشمند از اين دوره‌ها به يادگار دارد. دولتخانة صفوي يادگاري از آخرين دورة پايتختي اين شهر در زمان صفويان است. اين فضا مشرف بر ميدان نقش‌جهان و مشتمل بر سرتاسر جبهة غربي آن بود؛ ميداني که خود تماشاگاه سلطنتي در جشن‌هاي سال نو، مسابقات چوگان، نبردها، مسابقات اسب‌دواني، رژه‌هاي نظامي و محل برگزاري مراسم بار عام و ملاقات بود. برتري کاخ عالي‌قاپو بر ميدان اصلي شهر نيز نماد برتري و سلطة دربار بر شهري به آن عظمت بود. دولتخانة صفوي، ملقب به دولتخانة مبارکة نقش‌جهان، در دوران پايتختي اين شهر و حکومت شاهان مختلف صفوي تکميل شد: شاه عباس اول ديوارها و دروازه‌هاي آن را ساخت و عالي‌قاپو را بنيان نهاد؛ شاه صفي تالار طويله را ساخت؛ شاه عباس دوم جلوخان (پيش‌بناي) عالي‌قاپو و چهلستون را بنا نمود؛ شاه سليمان هشت‌بهشت را برپا کرد و شاه سلطان حسين چهلستون سوخته را بازساخت و بهشت‌آيين را در حرم خويش از نو پي افکند.

در کتاب حاضر سعي بر آن است تا با نمايش بخشي از تصاوير بناهاي اين مجموعه، دريچه‌اي از جلال و شکوه اين خطة هنرخيز به روي مردمان فرهنگ‌دوست ايران گشوده شود و عظمت آنچه از دست رفته است آشکار گردد.