درباره کتاب: همگام با تغيير و تحولات الگوهاي سکونتگاهي و مسکن در ايران، در نيمة اول قرن چهاردهم هجري قمري خوانين بختياري که خود در قلعه‌هايي قديمي و ساده مانند قلعة تل، قلعة چغاخور و قلعة آب بيد زندگي مي‌کردند، به ساخت قلعه‌هايي عظيم و باشکوه همت گماردند. اين عمارت‌ها و قلعه‌هاي مجلل يا عمارت‌هاي خاني، هر يک به فراخور وضعيت مالي مالک خود، «تجددخواهي‌ها» يا حضور «مدرنيته» را در اين منطقه از ايران به نمايش مي‌گذاشت.  اين بناها نه تنها فصلي از معماري اين سرزمين را رقم مي‌زنند بلکه مأمن شکل‌گيري بسياري از جنگ و جدال‌هاي منطقه‌اي و ملي و جلسات مهم سياسي به ويژه در دوران مشروطيت و پذيراي حضور بسياري از اشخاص مهم سياسي و علمي و بسياري از وقايع تاريخي ديگر نيز بوده‌اند. متأسفانه امروزه به جز چند نمونه از اين بناها که با تلاش سازمان ميراث فرهنگي و دوستداران و حافظان بناهاي تاريخي از خطر تخريب رهايي يافته‌اند، از ديگر نمونه‌ها جز تلي خاک يا ويرانه‌هايي ناخوشايند اثري بر جاي نيست. کتاب پيشِ رو، کوششي براي جمع‌آوري و طبقه‌بندي اسناد و مدارک عمارت‌هاي خاني در استان چهارمحال و بختياري و روايت سرگذشت آن‌هاست، با اين اميد که بتواند اين بناها را، حداقل در متن و سند و نوشتار، از زوال و نابودي نگه دارد.